raptem

aaa4

Raptownie zaswitalo jej w glowie rozwiazanie. Tego rodzaju intuicja byla dla niej nowoscia, na tym polegala przemiana.

"On jest plci meskiej!" - krzyknela w odpowiedzi. "Jesli Olbornianie wciaz maja te zolte kamienie, zabierzmy go tam! Przykladajmy do nich okaleczone ramiona, dopoki nie nastapi zmiana! Uczynmy z niego Changa, takiego jak ja. I oddajcie go mnie!"

To ich zdumialo. Nie wiedzieli, co zrobic, a wiec postapili wedle jej zyczenia, ustepujac pod lekkim naciskiem wlasnych technikow psychiatrii i pod zdecydowana presja Serge'a Ortegi.

Hipnoza usuneli z umeczonego mozgu wszelkie wspomnienia i przystosowali chlopca do nowego rodzaju egzystencji. Wszystko pod kierunkiem Mavry, ktora zachowywala sie przy tej okazji jak maniaczka. Ambrezjanie poblazali jej, dlatego ze cos jej zawdzieczali i dlatego ze po raz pierwszy cos innego niz ucieczka tak ja pochlonelo.

Joshi byl na pierwszym miejscu w projekcie, ktory zaswital jej w glowie i ktorego realizacji teraz goraczkowo pragnela: zbudowac swoj wlasny, maly, niezalezny swiat.

Joshi zdecydowanie ustepowal jej inteligencja. Nie chodzi tu o to, ze byl tepy lub opozniony w rozwoju, po prostu byl przecietny. Nauczyla go poslugiwac sie mowa Konfederacji, ktorej sama wciaz jeszcze uzywala w myslach, oraz nauczyla go czytac w jezyku Ambrezjan i w starym jezyku Glathriel, ktory wyszedl z uzycia, ale ocalal w przedwojennych ksiazkach, przechowywanych przez Ambrezjan. Te wiedze musiala mu wtloczyc sila, studia nie interesowaly go, sklonny byl zapominac [link widoczny dla zalogowanych]
wiadomosci, ktorych nie wykorzystywal, tak jak wiekszosc ludzi.

Ich zwiazek byl dziwny, ale byli sobie bliscy. Byla dla niego i zona, i matka, a on byl dla niej mezem i synem. Ambrezjanie, ktorzy sledzili bez przerwy jej postepowanie, wierzyli, ze musi ona spelniac dominujaca role, musi czuc sie i naprawde byc odrobine lepsza od tego, ktory byl jej bliski.

Joshi poruszyl sie za jej plecami. Zaczynal zapadac zmierzch, naturalna pora ich aktywnosci, od dawna popadli w rutyne. Bezradny dziesieciolatek urosl i wydoroslal. Byl od niej wiekszy i niemal tak czarny jak wegiel, chociaz rozowawe blizny od ognia znaczyly jego cale cialo.

Podszedl do niej. Transformujac go, byli bardzo ostrozni; zbyt dlugie wystawianie na dzialanie kamienia z Olbornu powodowalo calkowita przemiane w lagodnego mula.

W pewien sposob, pomimo blizn i ciemniejszej karnacji, byl do niej podobny, mial tego samego rodzaju, nogi, uszy i pochylone w dol cialo. Pozbawiony byl oczywiscie ogona i mial zupelnie inne wlosy. Czesciowo spalily sie w ogniu, lecz wciaz jeszcze mial ich sporo na glowie. Meskie owlosienie. Byl przy tym otyly. Dieta tubylcow nie nalezala do najlepiej zrownowazonych na swiecie. Nastroszona broda przyproszona byla siwizna, chociaz nie przekroczyl jeszcze trzydziestki.

Przywykli do siebie. W koncu, [link widoczny dla zalogowanych]
napiwszy sie zapytal ja:

-Idziesz na plaze? Wydaje sie, ze mamy pogodna noc.

Przytaknela.

-Wiesz, ze pojde.

Opuscili zagrode i poklusowali sciezka w takt narastajacego odglosu rozbijajacych sie o brzeg fal.

-Tam musi byc sztorm - rzucil. - Posluchaj tych fal.

Ale sztorm, czy nie sztorm, niebo w przewazajacej czesci bylo przejrzyste, przysloniete gdzieniegdzie tylko pojedynczymi, rzadkimi obloczkami, dzieki czemu atmosfera stawala sie niemal mistyczna.

Polozyli sie na piasku. Wsparla sie jako tako na jego grzbiecie, tak by moc widziec gwiazdy.